Erupcija Vezuva koja je uništila Pompeju dogodila se 24. avgusta 79. godine nove ere

RIM - Međunarodni naučnici i stručnjaci potvrdili su da je 24. avgust 79. godine nove ere datum erupcije koja je zatrpala rimski grad Pompeju.

Ovo je zaključak do kog su došli filolozi, arheolozi, geolozi i drugi stručnjaci okupljeni na kongresu u italijanskom gradu Boskoreale, blizu ruševina, kako bi zajednički razmotrili dokaze koji godinama podstiču intenzivnu akademsku debatu, prenosi RTVE.

Iako je datum 24. avgusta, prenet pismima Plinija Mlađeg , tradicionalno bio najprihvaćeniji, razne alternativne hipoteze koje su smeštale erupciju u oktobar ili novembar dobile su na značaju zbog prisustva jesenjeg voća, kasnih grafita ili praznina u prepisu rukopisa.

Tokom sastanka, stručnjaci su se složili da ova tumačenja proizilaze iz grešaka u prepisivanju i tumačenju srednjovekovnih rukopisa i štampanih izdanja iz 15. veka, i da ne postoje ubedljivi arheološki dokazi koji bi potkrepili drugi datum osim tradicionalnog.

Arheolog Helga Di Đuzepe, organizator kongresa, naglasila je da je 24. avgust, koji je zabeležen u pismima Plinija Mlađeg istoričaru Tacitu, najpouzdaniji i da ga nisu opovrgnuli nikakvi arheološki podaci.

"Veoma je malo verovatno da je Plinije Mlađi pogrešio, i u svakom slučaju, niko nije uspeo to da dokaže", dodala je, napominjući da drugi dokazi navedeni u prošlosti, poput novčića ili natpisa ugljem, ne dozvoljavaju precizno datiranje događaja.

Kongres je poslednjih dana prikupio i dokaze koji su ukazivali na hladniju klimu, poput studije profesora Ljorensa Alaponta sa Univerziteta u Valensiji o vunenoj odeći otkrivenoj u ostacima žrtava pronađenih u nekropoli Porta Nola, što je podstaklo teorije da je do erupcije došlo u jesen.

Međutim, Di Đuzepe je istakla da se "jesen" u prvom veku rimske ere nije poklapala sa sadašnjom i da je mogla da traje od avgusta do novembra, zbog razlika u položaju Zemlje u njenoj orbiti i u klimatskoj percepciji tog vremena.

Istraživači smatraju da glavni doprinos kongresa nije samo usvajanje 24. avgusta kao tačnog datuma erupcije, već usvajanje zajedničkog metodološkog pristupa .

Iako neki istraživači i dalje zagovaraju scenarije da je do tragedije došlo u jesen, u septembu ili oktobru, kongres je zaključio širokim konsenzusom o validnosti tradicionalnog datuma i o potrebi da se preispitaju arheološki podaci bez prisiljavanja njihovog tumačenja ka alternativnom datumu.